1. Czytać ze zrozumieniem informacje przedstawione w formie opisów i instrukcji, rysunków, wykresów, dokumentacji technicznych i technologicznych, a w szczególności: 1.1. stosować podstawową terminologię z zakresu psychologii, psychoterapii, pedagogiki specjalnej i społecznej oraz rehabilitacji; 1.2. rozróżniać rodzaje środowisk i kategorie podopiecznych; 1.3. rozpoznawać warunki życia, problemy i potrzeby podopiecznych; 1.4. rozpoznawać nieprawidłowości w rozwoju człowieka; 1.5. rozróżniać rodzaje opieki nad podopiecznymi sprawowanej przez opiekunkę środowiskową; 1.6. stosować przepisy prawa dotyczące działań pomocowych i realizacji opieki nad podopiecznymi. 2. Przetwarzać dane liczbowe i operacyjne, a w szczególności: 2.1. określać warunki życia, problemy i potrzeby podopiecznych na podstawie wyników badań diagnostycznych; 2.2. wskazywać działania pomocowe dla różnych kategorii podopiecznych; 2.3. ustalać kompleksowy program opieki dla różnych kategorii podopiecznych; 2.4. wskazywać sposoby aktywizacji podopiecznych w procesie opieki; 2.5. dobierać metody, techniki i narzędzia do opieki nad podopiecznymi; 2.6. analizować wydolność opiekuńczą rodziny oraz innych znaczących dla http://www.teczowakrainapila.pl nie zabiorę Danny'ego bez twojej wiedzy, a ty od samego początku zamierzałaś go wywieźć z Anglii. - To nie to samo... - zaczęła Carrie, ale nie dał jej dojść do głosu, jakby go zupełnie nie obchodziło, co ona ma do powiedzenia. - Może przynajmniej teraz raczysz mi opowiedzieć o swoich planach. Jak długo jeszcze będziesz na Minorce i dokąd się stąd udajesz? - Będę tu tak długo, jak rodzina Elaine, czyli do R S piątku - powiedziała cicho. Uznała, że lepiej będzie nie zaogniać i tak już nieprzyjemnej sytuacji. - Potem wracam do Londynu, do swoich codziennych zajęć.
troskach. Prawie wszystkich. 51 Najpierw zjawili się mundurowi, potem ci z Wydziału Kryminalnego - akurat kiedy pogoda się zmieniła i zaczął padać deszcz; cały teren odgrodzono taśmą i Sprawdź Ash nie zastał Maggie w domu, pojechał więc do Longhorna. Była w pracy, bo na parkingu, już z daleka, zobaczył jej rozklekotany samochód. Przez szybę w drzwiach usiłował zajrzeć do wnętrza restauracji, nie dojrzał co prawda nikogo, ale mógłby przysiąc, że słyszy muzykę. Zaczął się dobijać do drzwi. - Maggie? To ja, Ash. Otwórz, proszę! - krzyczał. Odpowiedziała mu cisza. Odczekał chwilę, już miał załomotać ponownie, gdy drzwi się otworzyły i w progu stanęła Dixie. Spojrzała na wzniesioną pięść Asha i zmrużyła oczy. - Tylko uderz, a wezwę gliny - prychnęła.