Tonio wydaje się najbardziej poważny z nich trzech, ale pod koniec i on zaczął się rozluźniać. Póki Tanner ich nie wykopał. Shey nie chciało się wychodzić z łazienki. Dość miała na dzisiaj towarzystwa księcia. Najchętniej, poszłaby sobie teraz do domu. Bała się jednak, że gdy tylko wyjdzie, Tanner wyruszy na poszukiwania Parker. Tak jak to zapowiedział. Zrobiła głęboki wdech i otworzyła drzwi. Tanner stał przy kanapie, ale gdy tylko Shey pojawiła się w drzwiach, wbił w nią wzrok. Shey pospiesznie popatrzyła po sobie. W porządku, było dokładnie tak, jak myślała. Za duża piżama skutecznie maskowała jej kobiecość. A zatem Jego Wysokości chodzi o coś innego. Przez cały dzień przyłapywała go na tych dziwnych spojrzeniach. Na początku denerwowało ją to, potem machnęła ręką. ale teraz zrobiło się jej jakoś ciepło na sercu. - Słucham? - zapytała. - Pytałem, czy będzie ci wygodnie. - Jego głos też brzmiał dziwnie. Łagodnie, niemal pieszczotliwie. Minęła go i usiadła na kanapie. http://www.panilogopedia.pl posępnie. - Myślę, że na tym możemy zakończyć, panie Crocker. Nie zatrzymujemy ani pańskiego klienta, ani pana. Riley podniosła się bez słowa. - Pan Gardner jest już wolny? - spytał Crocker. - Najzupełniej. 273 - A co z odciskami i z próbką? - chciał wiedzieć Matthew. - Jeśli nadal nie ma pan nic przeciwko temu... - Detektyw zawiesił głos. - Jeszcze tylko jedno pytanie - dodał, jakby dopiero teraz wpadł na jakiś pomysł. - Pozwoli pan? - Oczywiście. - Tym razem łatwiejsze, bo na temat niedalekiej przeszłości. -
czasu. Zawsze to mówię. Kiedy już się cieszymy, że zapowiada się spokojny wieczór, zdarza się coś takiego! Często myślę sobie, że mam pieskie życie. Tak, pieskie! Wyszła, nie czekając na odpowiedź. Tempera została sama. Nie mogła myśleć o niczym innym tylko o księciu. Sprawdź - I miałam rację, ale on wciąż się tu kręci, nie? I wciąż jest wolny jak ptak! - Nie będę zeznawać. - Imogen była nieprzejednana. - Nie zmusisz mnie. Flic milczała, pogrążona w myślach. - Czemu tak się wkurzyłaś tam na dole? - Imogen wykorzystała chwilę ciszy, by zmienić temat. - Byłam zszokowana, nie wkurzona. - Przez chwilę wyglądałaś jak upiór. - Tak? - Flic wzruszyła ramionami. - Może dlatego, że widziałam się z Johnem w sobotę, kiedy przyszedł do pracy. - Podeszła do okna i patrzyła niewidzącym wzrokiem w szarość poranka. - To straszne, że mógł się tak zatrzasnąć.