samą siatką stał trójkołowy rowerek.

pieszcząc Millę tam, gdzie lubiła najbardziej, doprowadził ją do szybkiego orgazmu. Potem po prostu złapał mocno jej biodra i pracował szybko, zdecydowanie, aż jego własne spełnienie nadeszło, wstrząsając ciałem mężczyzny. Poczuła, jak wciąż drży, gdy jego gorący oddech owionął jej kark. - Boże - mruknął niewyraźnie. - Kiedy zobaczyłem jego pistolet wymierzony prosto w ciebie... - Ja też w niego mierzyłam. - To nic nie zmienia. Gdyby pociągnął za spust, byłabyś tak samo martwa i bez mierzenia. Ugryzł ją delikatnie w ramię, po czym wyszedł z niej wolno i odwrócił do siebie. Zanurzył dłonie w jej włosach, ujmując głowę Milli, całując tak łapczywie i namiętnie, jakby przed chwilą nic nie zaszło. Złapała go za nadgarstki, pozwalając objąć się tym żelaznym ramionom, pozwalając, by dodały jej sił. Było jeszcze tyle do an43 358 zrobienia... Jutro. Resztę nocy spędzi, po prostu leżąc u boku ukochanego. http://www.oczyszczalnie-sciekow.edu.pl/media/ spała, budząc się od czasu do czasu, by pustymi oczyma popatrzeć w okno. Nie wiedziała, gdzie są ani dokąd jadą. Nie obchodziło jej to ani trochę. Zapadła ciemność, a reflektory mijanych samochodów uśpiły ją ponownie. Obudziła się, gdy jeep stanął, a kierowca wysiadł z samochodu. Leniwie patrzyła, jak ktoś wychodzi z auta zaparkowanego przed nimi, podaje coś Diazowi, potem salutuje nonszalancko i wraca do swojego samochodu, by odjechać. Diaz podszedł do jeepa od jej strony i otworzył drzwi. - Chodź. Milla posłusznie wysiadła, poruszając się powoli jak wiekowa staruszka. Okazało się, że stoją tuż przed tylną werandą małego an43

do Gallaghera. Gallagher nie ufał komórkom; choć sam miał jedną, nigdy nie rozmawiał przez nią o interesach. Był tak ostrożny, że nie uznawał nawet telefonów bezprzewodowych. Pavon próbował mu wmówić, że ma taką bezpieczną komórkę, której sygnału nie można an43 Sprawdź - Oni nie wiedzieli - wtrąciła szybko Milla. - Nie wiń ich. Nie mieli bladego pojęcia. - Skąd wiesz? - Bo nawet prawnik, który załatwiał całą sprawę, niczego nie wiedział. To była profesjonalna operacja, ze sfałszowanymi aktami urodzenia i zupełnie legalną zgodą na adopcję udzieloną przez nieistniejącą matkę. Ludzie, którzy adoptowali dzieci, byli przekonani, że wszystko odbywa się zgodnie z prawem. - Gdzie on jest? - spytał David. - Kto go adoptował? - Nazywają się Lee i Rhonda Winbornowie. Mieszkają w Charlotte, w Karolinie Północnej. Sprawdziłam ich, to dobrzy ludzie. Porządni, uczciwi. Dali mu na imię Zachary. an43