Otworzyła oczy. Pierce wpatrywał się w nią, a w jego oczach płonęło pożądanie. Amy jeszcze nigdy w życiu nie czuła się tak kobieca i upragniona. - Amy, musimy przestać. Powiedziałem, żebyśmy cieszyli się chwilą, ale... - Z trudem przełknął ślinę. - Musimy skończyć, nim posuniemy się za daleko. Wiedziała, że ma rację. Rozum też jej to podpowiadał. Ale jej serce i ciało nie chciały tego przyjąć, krzycząc rozpaczliwie: „Dlaczego?". Nieco później usiedli w salonie, Pierce na kanapie, Amy w fotelu. Starali się zachować dystans, jednak coś w ich relacjach się zmieniło. I to na wielu płaszczyznach. Amy czuła to bardzo wyraźnie. Ich wzajemny pociąg, który nieoczekiwanie ujawnił się z taką siłą, przygasł, choć tlił się w nich nadal. Oboje to czuli. Szaleńcze http://www.hffgdynia.pl/media/ - Za konia, wóz i mleko. - Lord z wózkiem mleczarza? - Właśnie szukałem sobie jakiegoś hobby. Ile? - Nie mógłbym się rozstać ze starym Joe za mniej niż dziesięć funtów - oznajmił woźnica, krzyżując ramiona na piersi. Cena była wygórowana, ale Sin nie miał ochoty na targi. Poza tym nie chciał znowu rozczarować żony. - Dam ci dwadzieścia, żebyś mógł kupić silnego kucyka, którego nie będziesz musiał bić. Zgoda? - Tak, milordzie. - W takim razie zsiadaj. Romanie, zapłać temu człowiekowi. Grimsby, nakarm zwierzę. Orser, załaduj
czoła i przypatrując się intruzowi. Wysoki, jasnowłosy, o wysportowanej sylwetce, w zakurzonym, drogim garniturze. Import z Waszyngtonu, prawdopodobnie były pracownik FBI. – O co chodzi? – powtórzył. Jeśli nawet Redwing nie spełniał jego oczekiwań, Jim Charger w niczym tego nie okazał. Sprawdź - Po raz ostatni powtarzam ci, Romanie, że jestem dawnym Sinem. Nic się nie zmieniło od czasów Francji, Prus czy Italii, z wyjątkiem celu misji. Przestań zmuszać mnie do zmiany mojego podłego charakteru. - Ale ja nie... - Daj spokój. - Dobrze, milordzie. Skoro pan chce, żeby wszyscy uważali go za drania, a nie za bohatera, i skoro pan chce poślubić córkę hrabiego, żeby zachować pozory, to pańska rzecz. Jeśli... - Nasz rząd kazał mi przez ostatnie pięć lat tułać się po Europie, ale teraz, gdy Bonaparte jest