- Dzień dobry, lordzie Stiveton. Przykro mi, że pana rozczarowałem. Gospodarz zmrużył oczy. - Timms, niech nikt nam nie przeszkadza. - Dobrze, milordzie. Kamerdyner ukłonił się i zamknął za sobą drzwi. - Nic nie usprawiedliwia pańskiego wczorajszego postępowania, Althorpe. Udawanie skruchy też niewiele pomoże. Sinclair wzruszył ramionami. - Ma pan rację. - Zgadzanie się ze mną też nic panu nie da. Ile razy postąpił pan niegodnie i uniknął konsekwencji? Grafton uniósł brew. - Chce pan dokładnego wyliczenia? - Cokolwiek wyczyniał pan na kontynencie, tutaj nie tolerujemy podobnego zachowania. - Z całym szacunkiem, lordzie Stiveton, pańska córka poszła ze mną z własnej woli. Hrabia zerwał się na równe nogi. http://www.fizjoterapeutka.com.pl Sięgnął po pistolet, lecz strzeliłem pierwszy. Przyjechały kolumbijskie władze, a ja wróciłem do Wyomingu. Lucy znów pobladła i ręce zaczęły jej drżeć. – Nie wiesz, czy przeżył? Była już wystarczająco zdenerwowana. Ni należało jej mówić, że Mowery właśnie szantażuje jej teścia. – Przeżył. – Ale jest w więzieniu? – zapytała z nadzieją w głosie. – Władze kolumbijskie na pewno... Sebastian potrząsnął głową. – Nie było sposobu, by udowodnić mu jego udział w porwaniu. Wiedziałem to, gdy wyjeżdżałem. Lucy, nie skończyłem wtedy roboty.
już dawno po kolacji. Madison i jej brat spali. – Czy intuicja nigdy cię nie zawodzi? – spytała Lucy. – Owszem, gdy chodzi o to, czy mam ochotę na cheeseburgera, czy nie. Natomiast nigdy przy kłamstwach, intrygach, gwałtach. – Wzruszył ramionami. – No, prawie nigdy. Zdarzało mi się pomylić. Sprawdź inaczej na to patrzę. Na przykład... - Popatrzył na idących przed nimi chłopców. Licytowali się, który z nich ma bardziej ubłocone kalosze. - Po śmierci Lucrezii nie byłem dla nich dobrym ojcem, choć powinienem. Myślałem. że robię dobrze, planując każdą spędzaną z nimi chwilę, zabierając ich to tu, to tam. To było bez sensu - powiedział z przekonaniem. - Teraz to widzę. Federico zatrzymał się. Pia też przystanęła. - Nie docierało do mnie, że moi synowie są normalnymi chłopcami, potrzebują zabawy i nieskrępowanej wolności. I nie powinni spędzać czasu z nianią, tylko z własnym ojcem. - No cóż, teraz to wiesz - rzuciła lekko Pia. - Będziesz