– Nienawidzę tego faceta. Mógłbym go zadusić gołymi rękami, gdyby tylko się tu pojawił. – Wziął głęboki oddech. – Nie sądziłem, że stać mnie na coś takiego, ale teraz wiem, że tak. Położyła mu dłoń na ramieniu. – Jak sądzisz, ile miała lat, kiedy... kiedy zaczął ją molestować? – Nie wiem – odparła z ciężkim sercem. – Ale mało. Bardzo mało. Pomyślała o swojej córce i o tym, kim mogłaby zostać Julianna. Łzy same napłynęły jej do oczu. – Myślisz, że będzie w stanie po tym wszystkim dojść do siebie? – Siła ludzkiej psychiki jest cały czas zagadką, Kate. Julianna na pewno potrzebuje pomocy specjalistów. Ale wtedy, kto wie... Ludzie dochodzili do siebie po gorszych doświadczeniach . – Pewnie masz rację. – Przez półotwarte drzwi widziała sofę i leżącą na niej dziewczynę. – Tak mi jej żal. A jeszcze parę godzin temu myślałam, że nigdy jej nie wybaczę tego, co zrobiła. – Dała ci Emmę – przypomniał. – Tak. – Za to zawsze będę jej wdzięczna. – Spojrzała na Luke’a. – Co to może znaczyć? – Że bardzo kochasz Emmę. – A może, że za mało kochałam mojego męża? http://www.e-rehabilitacja.org.pl/media/ serię badań. – Naturalnie, zostanę tutaj – odrzekła szybko, zadowolona w duchu, że oszczędzi jej to konieczności cowieczornych powrotów do domu. – Czy to będzie kolejna wycieczka do Rzymu? – spytała z uśmiechem. – Niestety nie. Tym razem jadę do północnej Anglii – odparł i w zadumie przyjrzał się Lily. Zaskakująco dobrze pamiętał ich krótki pobyt we Włoszech i wciąż jeszcze nie mógł uwierzyć swemu szczęściu, że spotkał tę dziewczynę, która tak wspaniale rozwiązała jego problemy z dziećmi. Kusiło go, by spróbować namówić ją na przedłużenie umowy o rok lub przynajmniej sześć miesięcy. Wiedział jednak, że nie może być tak egoistyczny. Lily poszukuje czegoś znacznie poważniejszego niż dorywcza praca. Próbuje
Richardzie, jakby wciąż był żywy. Łzy same napłynęły jej do oczu, ale mocno zacisnęła powieki. Nie może płakać. Musi być silna. Dwie łzy spłynęły jej na policzki, ale natychmiast je wytarła. Bardzo brakowało jej Richarda. Oczywiście nie tego z ostatnich paru miesięcy. Tęskniła za mężczyzną, który przeniósł ją przez próg ich domu, który Sprawdź stworzyłby całkowicie odmienny obraz. Stara panna. Tak by właśnie pomyślał. Od stóp do głów przyobleczona w coś ciemnego i konserwatywnego. Z miną jak po zjedzeniu kwaśnej cytryny. Zamiast tego miał przed sobą młodą kobietę przyodzianą w sweter tak puszysty i rozkoszny jak różowa wata cukrowa. Swoją obserwację zakończył na spódnicy, na tyle krótkiej, by widać było w całości bardzo zgrabne łydki. Jack pocieszał się, że mylił się tylko co do jej wyglądu. Była subtelna. To pierwsze określenie, jakie mu przyszło do głowy. Doskonała postawa, pełna kontrola nad sytuacją. Ani jednego obwarzanka na