- Strasznie to trudne, co? Jack pokiwał głową. - To wszystko razem... Wiedziała, że wspomina ostatnią noc, i czekała na dalszy ciąg. - Wciąż mam wrażenie... - znów urwał. - Jakie, kochany? - Że to moja wina. - Ależ skąd! - wykrzyknęła z oburzeniem. - Przecież odszedł przeze mnie. - Słowa z trudem przechodziły mu przez usta. - To ja go zmusiłem. - Zamknął oczy. Spod rzęs pociekły mu łzy. - Gdybym tak na niego nie napadł... Cały gniew Lizzie na męża wrócił ze zdwojoną siłą. - Nie, Jack, rozumiesz? Absolutnie nie! Otworzył oczy - Ale taka jest prawda. - Nie! - W tej chwili znienawidziła Gare Novak za to, że nie mogła przytulić syna, gdy najbardziej tego potrzebował. - Jack, musisz mnie wysłuchać, musisz uwierzyć! http://www.akcesoria-bhp.info.pl - Tak, nic mi nie jest. - Tylko nie chciałabym go zostawiać zbyt długo samego - tłumaczyła Clare. - Mam na myśli Robina. - Uśmiechnęła się wyrozumiale. - Chyba nie czuje się pani najlepiej? Może jednak przyjmie pani moje ramię? - Nie, wszystko w porządku - odrzekła Lizzie, ruszając naprzód. - Wiele osób krępuje zbyt bliski kontakt cielesny z obcymi - zauważyła Clare, dotrzymując jej kroku. - Wiem o tym z pielęgniarskiego doświadczenia. Wydłużyła nieco krok i Lizzie musiała przyśpieszyć.
Ale jej deklaracja spowodowała zmianę na stanowisku dowodzenia w małżeństwie i chociaż Christopher starał się prywatnie zachowywać wobec Lizzie z największą pokorą, konieczność poddania się jej woli mocno go uwierała. - Będziesz w tym roku w Savoyu? - spytał ją w Sprawdź - Nadal nic - powiedział Novak Allbeury'emu za pięć dwunasta, siedząc w clio kilkaset metrów od domu Patsto-nów. Już czwarty raz telefonował tego dnia, a Allbeury dawno poinformował swoje kontakty, że akcja się opóźni, bo są trudności ze sprowadzeniem Joanne i Iriny. - Nikogo nie ma w domu - meldował Novak. - Ani śladu fiesty Joanne, wszystkie okna pozamykane, nie widać, żeby ktoś wchodził czy wychodził ani od frontu, ani od kuchni. - Irina ciągle jest u babci? - Tak, w Edmonton. Kiedy ostatni raz zaglądałem,